Συνέντευξη με τη συγγραφέα Ελένη Μπετεινάκη

 

Η συγγραφέας των βιβλίων "Ο πρίγκιπας Χαρταετός" και "Με ένα κόκκινο κουμπί", Ελένη Μπετεινάκη, μιλά στη Χώρα των Παραμυθιών!

Κυρία Μπετεινάκη, πώς ξεκινήσατε να γράφετε βιβλία για παιδιά;

Έγραφα πάντα! Με την πρώτη φορά που μπήκα στην τάξη του νηπιαγωγείου ξεκίνησα να φτιάχνω παραμύθια και ιστορίες και σαν μεγάλωσε και το δικό μου παιδί θέλησα να τις μοιραστώ με περισσότερο κόσμο… 

Πώς νιώσατε όταν είδατε το πρώτο σας βιβλίο τυπωμένο; 

Συγκίνηση και χαρά μεγάλη.

Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο βιβλίο σας.

Φέτος εκδόθηκαν δυο βιβλία μου σχεδόν ταυτόχρονα. «Ο Πρίγκιπας Χαρταετός» από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική και «Με ένα κόκκινο κουμπί» από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. Δεν ξεχωρίζω ποτέ τα χάρτινα παιδιά μου, ωστόσο αν τα πάρω με σειρά έκδοσης πιο πρόσφατο είναι το κόκκινο Κουμπί. Είναι ένα βιβλίο που μας ευαισθητοποιεί σε θέματα προσφύγων. Είναι η ιστορία ενός μικρού αγοριού του Ασίντ,  που αναγκάζεται να φύγει από την πατρίδα του γιατί γίνεται πόλεμος και μπαίνοντας σε μια βάρκα να φτάσει σε ένα νησί. Εκεί θα νιώσει απέραντη μοναξιά και το μοναδικό πράγμα που θα έχει μαζί του είναι το κόκκινο κουμπί από το παλτό του. Θα γίνει παιχνίδι, σύντροφος και παρηγοριά του. Ώσπου θα το χάσει μια μέρα. Στο βιβλίο θα βρείτε επίσης και ένα πουλί τον Αριστοτέλη τον Θαλασσοκόρακα που είναι …πρόσφυγας και ένα κορίτσι την Αλίκη που θα δώσει πίσω την ελπίδα, την πίστη, την χαρά και τα όνειρά στον Ασίντ.

Μιλήστε μας για τα «Παραμύθια του Σαββάτου». Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;

Όλα ξεκίνησαν από το δικό μας βιβλιοπωλείο κάποτε πριν πολλά πολλά χρόνια. Είχα την τύχη να ζω μέσα στα βιβλία και να συναντώ ανθρώπους που τα λάτρευαν. Ήταν συγγραφείς, εικονογράφοι και κάθε φορά με μάγευαν. Πολύ συχνά με ρωτούσαν πολλοί γονείς ποιο βιβλίο ήταν κατάλληλο για τα παιδιά τους, για κάποιο συγκεκριμένο θέμα και άρχισαν να γράφω τις απόψεις μου στο blog μου : «Ζητούνται Αναγνώστες» από το 2010. Λίγο αργότερα ξεχώρισα τα βιβλία για ανήλικες από τα παιδικά και  «Τα Παραμύθια του Σαββάτου» έκαναν την εμφάνισή τους. Σε διαδικτυακή και έντυπη μορφή, και  εκτός  από το blog μου  δημοσιεύονται στο Περιφερειακό ειδησεογραφικό Portal: www.cretalive.gr με απόψεις για παιδικά βιβλία που εγώ ξεχωρίζω. Από το 2013 λοιπόν ανελλιπώς μέχρι και σήμερα η στήλη μου είναι εβδομαδιαία και κάποιες φορές ειδικά σε περιόδους γιορτών και καθημερινή. Έχουν πιά καθιερωθεί σαν στήλη αγαπημένη χιλιάδων αναγνωστών. Από το 2014 «Τα παραμύθια του Σαββάτου » έγιναν και ζωντανά! Με δική μου αφήγηση και με συνοδεία κουκλών λέμε πια παραμύθια σύγχρονα και δικές μου ιστορίες σε επιλεγμένους χώρους και σε Μουσεία της πόλης που ζω. Τον τελευταίο χρόνο  λόγω της κατάστασης του covid-19 ζωντανεύουν στο κανάλι μου στο Youtube.

Ετοιμάζετε κάτι καινούριο αυτή την περίοδο;

Ναι, ετοιμάζω. Η καραντίνα για μένα ήταν μια περίοδος πολύ δημιουργική και τις ιστορίες που έγραψα θα τις δείτε τυπωμένες το Φθινόπωρο του 2021 και τον χειμώνα του 2022.

Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά ξεκινούν το νηπιαγωγείο με τεράστια φαντασία που μειώνεται σταδιακά σε μεγάλο βαθμό όσο φοιτούν στο δημοτικό σχολείο. Τι γίνεται λάθος στα σχολεία μας κατά τη γνώμη σας;

Ίσως θα έπρεπε να αφήνουν στα παιδιά περισσότερο χώρο δημιουργίας και βιωματικής μάθησης όπως συμβαίνει στο νηπιαγωγείο.  Το πρόγραμμα των Δημοτικών σχολείων και οι υποχρεώσεις των παιδιών αυξάνονται και σιγά σιγά μειώνεται  η φαντασία και ο χρόνος που τα παιδιά νιώθουν πιο ελεύθερα. Αυτό περιορίζει και την φαντασία τους…

Πώς βιώνετε ως εκπαιδευτικός και ως συγγραφέας παιδικών βιβλίων τη σημερινή κατάσταση με την πανδημία;

Ως εκπαιδευτικός είμαι υποχρεωμένη να λειτουργώ με το σύστημα της τηλεκπαίδευσης που ομολογώ πως δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν έχει καμία σχέση με την δια ζώσης εκπαίδευση και όλα όσα πρεσβεύει το νηπιαγωγείο. Μου λείπει η επαφή με τα παιδιά και η άμεση επικοινωνία. Τα νήπια δύσκολα μπορούν να παρακολουθήσουν ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα μπροστά σε μια οθόνη και η θέση η δική μας με επιτήρηση και ίσως συμμετοχή από γονείς συνεχώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί λίγο αλλοπρόσαλλη. Ωστόσο είναι μια επαφή που τόσο πολύ την έχουμε αμφότεροι ανάγκη. Σαν συγγραφέας όπως ήδη σας ανέφερα παραπάνω είναι άκρως δημιουργική περίοδος με αρκετό χρόνο για διάβασμα και γράψιμο.

Αν μπορούσατε να ταξιδέψετε με έναν χαρταετό, όπως ο ήρωας του βιβλίου σας, πού θα ταξιδεύατε;

Θα έκανα τον γύρο της γης. Θα πήγαινα σε μέρη που νομίζω δεν θα καταφέρω να πάω ποτέ. Θα πετούσα πάνω από ζούγκλες και θα έφτανα μέχρι την Ανταρκτική.

Πώς σας αρέσει να περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας;

Διαβάζω αρκετά και κάνω πολύ ποδήλατο. Φωτογραφίζω μέρη που αγαπώ και περπατάω πολύ στη Φύση.

Τι εύχεστε για το μέλλον;

Εύχομαι να έχουμε όλοι μας υγεία. Να μην φοβόμαστε να αγκαλιαστούμε, να χαιρετίσουμε τον άλλο ακουμπώντας τον. Να ταξιδέψουν όλοι οι άνθρωποι πολύ και να αγαπούν ακόμα περισσότερο ό ένας τον άλλο.